ΒΡΥΣΗ ΚΗΠΟΥ 🚰

 Σε κάθε σπίτι υπάρχει μια εξωτερική βρύση, για να καθαρίζουμε την αυλή, να ποτίζουμε τα λουλούδια και τα φυτά μας, τα δέντρα και αν υπάρχει κήπος και τα λαχανικά μας.

Συνήθως είναι μια απλή βρύση όπως έγινε στην αρχική εγκατάσταση, μια σωλήνα και στην κορυφή η βρύση ή να ξεπροβάλλει κάπου σε ένα τοίχο, μόνο και μόνο για να κάνει τη δουλειά της.

Από την άλλη, μια βρύση "υπερπαραγωγή" όπως αυτές που κοσμούν τις πλατείες προδιαθέτει ένα τεράστιο κήπο, είναι ογκώδη κατασκευές και τις περισσότερες φορές στερούνται φαντασίας. Με αυτά τα κριτήρια, αποφάσισα να φτιάξω μια βρύση μικρή, όμορφη, λειτουργικη και να ταιριάζει στο χώρο.

Για αρχή έσπασα ένα υποτυπώδες τσιμέντο που τη συγκρατούσε, έκανα τις απαραίτητες υδραυλικές συνδέσεις...

...και στη συνέχεια τη μόνωσα  για την περίπτωση παγετού.

Στην κατασκευή πρόσθεσα και μια ταινία περιμετρικά από κόκκινο κερατόλιθο (στουρνάρι).

Στο τέλος αφαίρεσα τις περιττές λάσπες την καθάρισα και ιδού το αποτέλεσμα!

Ελπίζω να σας άρεσε!

ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΚΕΡΑΚΙΑ 🕯️🕯️

 Είπα να φτιάξω κάτι πιο ανάλαφρο, πιο απλό και ίσως πιο διασκεδαστικό!

Μιας και ο χειμώνας είναι πρό των πυλών και οι βροχές γίνονται πολλές φορές απαγορευτικές για εργασία σε  εξωτερικό χώρο, σκέφτηκα ότι μπορείς να δημιουργήσεις πράγματα όμορφα και χρηστικά, καθισμένος δίπλα στο τζάκι 😊

Για να μην ξεχνάμε όμως και τα μεράκια μας, πάντα με αγαπημένα και όμορφα υλικά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, πέτρες, λίγο μικρότερες βέβαια αυτή τη φορά!

Μάζεψα λοιπόν βότσαλα πλακέ, διαφόρων διαστάσεων και χρωμάτων από το ποτάμι (Άραχθος) , στην προκειμένη περίπτωση άσπρα , γκρι και κεραμιδί και ζωγράφισα πάνω τους χαρούμενες φατσούλες 😊

Ως βάση χρησιμοποίησα ένα μεγάλο βότσαλο και πάνω του, στη μέση, "έχτισα" μια εστία φωτιάς όπου τοποθέτησα το κεράκι.

Στη συνέχεια γύρω γύρω από τη φωτιά 🔥 τοποθέτησα τις χαρούμενες φατσούλες 😊

Άναψα τα κεράκια, έσβησα τα φώτα και καθίσαμε όλοι γύρω από τη φωτιά μας 😊

Θεώρησα απαραίτητο να κάνω και μια ακόμη προσθήκη. Γύρω γύρω από τα πετραδάκια πρόσθεσα διάφορα βρύα και λειχήνες...

Τα βρύα σίγουρα ταιριάζουν με τις πέτρες!

Νομίζω ήταν αρκετά διασκεδαστικό και το αποτέλεσμα, αν μη τι άλλο όμορφο!

ΦΩΤΙΣΤΙΚΟ ΚΗΠΟΥ 💡

 Δε χρειάζονται πολλά πράγματα, μόνο λίγη φαντασία και πολύ μεράκι!

Πάντα μου άρεσαν τα παλιά αντικείμενα  καθημερινής χρήσης, όχι όμως για συλλογή σαν ένα είδος μικρού μουσείου που να θέλουν μόνο που και που ξεσκόνισμα, αλλά με αλλαγή της χρήσης τους να αποκτούν ξανά ζωή και να αναδεικνύουν την απαράμιλλη ομορφιά τους!

Για την κατασκευή του φωτιστικού κήπου χρησιμοποίησα μια μεγάλη , παλιά νταμιτζάνα.

Αφαιρέθηκε η ψάθα που είχε ούτως ή άλλως χαλάσει, πλύθηκε πολύ καλά η νταμιτζάνα (πράγμα που αποδείχθηκε πολύ δύσκολο).        Στη συνέχεια έστριψα και έβαψα τη μεταλλική θήκη της.

Το μόνο που χρειάστηκε ήταν καλώδιο, ένα ντουί (ε14), μια μικρή λάμπα και δύο μέτρα αλυσίδα για να το κρεμάσω!

.....και εγένετο φως 😊

🏰 ΚΑΣΤΡΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙΟΥ

 Μετά την πολύχρονη εμπειρία μου σε γεφύρια και κάστρα ήταν σειρά να κάνω ένα μικρό πέρασμα και από το κάστρο του Μαργαριτίου στο νομό της Θεσπρωτίας.

Το κάστρο δεσπόζει στην κορυφή ενός λόφου που βρίσκεται στη νότια πλευρά του ομώνυμου χωριού του Μαργαριτίου.

Στο κάστρο πραγματοποιήθηκαν σωστικές εργασίες και μια μικρής κλίμακας αποκατάσταση.

 

Μία γρήγορη ιστορική ματιά για το κάστρο:

Το κάστρο άρχισε να κατασκευάζεται από τους Τούρκους το 1549 επάνω στα ερείπια προϋπάρχοντος αρχαίου οχυρού, και καταστράφηκε από τους Ενετούς το 1571, Μετά από τρεις διαδοχικές επιθέσεις κατέλαβαν το φρούριο και το κατέστρεψαν ολοσχερώς. Αρχηγός της επιχειρήσεως αυτής ήταν ο Πάολο Ορσίνι.

Το δομικό υλικό (η πέτρα)είναι από το γύρω χώρο, από τα χαλάσματα του κάστρου , αφού πρώτα υπέστη την κατάλληλη επεξεργασία (λάξευση).

Ο αρμός έγινε με κονίαμα στην ίδια χρωματική απόχρωση με το υπόλοιπο κάστρο και φυσικά προστέθηκε και μολύβι για να ξεχωρίζει η αρχική κατασκευή από την παρέμβαση.

Η φωτογραφία έχει ως θέμα την άλωση του κάστρου Μαργαριτίου, το 1571. Την ανακάλυψε ο Φιλόλογος Θεοδόσης Γκούσης, (αδελφός του Ιατρού στο Μαργαρίτι, Κωνσταντίνου Γκούση), στην Βενετία το 1957. Απεικονίζεται ο πορθητής του φρουρίου Πάολος Ορσινης όρθιος με την περικεφαλαία. Ο πινακας αυτός που βρέθηκε στην Βενετία, ζωγραφίστηκε από τον Αντωνιο Βασιλάκη από την Μήλο, κατ,εντολην του Δόγη, και σήμερα κοσμει το Παλάτι των Δόγηδων της Βενετίας.

Οι εργασίες έγιναν με την καθοδήγηση και εποπτεία της εφορείας αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας.

🏰 ΚΑΣΤΡΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ

 Σωστικές εργασίες και εργασίες αποκατάστασης φθορών στο κάστρο της Ηγουμενίτσας.

Λίγα λόγια σχετικά με το κάστρο που λίγοι γνωρίζουν την ύπαρξη του.

"Το κάστρο της Ηγουμενίτσας χτίστηκε τον 15ο αιώνα από τους Ενετούς, αν και η κατοίκηση στον λόφο που καταλαμβάνει, χρονολογείται ήδη από τους ρωμαϊκούς χρόνους. 

Αποτέλεσε πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ Ενετών και Οθωμανών. Το 1540 καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς και το 1685 ανατινάχτηκε από το στόλο του Μοροζίνι. 

Η τελευταία φάση της χρήσης του ανάγεται στα τέλη του 18ου αιώνα. Τότε ο Αλή Πασάς επισκεύασε τα μισογκρεμισμένα τείχη του".

 Οι όποιες αποκαταστάσεις και επισκευές έγιναν με γνώμονα τη στατικότητα του μνημείου και με πλήρη σεβασμό στην αρχιτεκτονική του, στις διάφορες φάσεις , περιόδους ,πολιτισμούς, παρά τις εκτεταμένες καταστροφές που υπέστη στο πέρασμα των χρόνων, μιας και άλλαξε αρκετές φορές "χέρια"  

      

                

  

Αξίζει να το επισκεφτείτε μιας και εκτός από το ιστορικό ενδιαφέρον, βρίσκεται "πνιγμένο" μέσα σε ένα υπέροχο πευκοδάσος και η θέα της θάλασσας είναι καταπληκτική, μόνο δυο βήματα από την πόλη της Ηγουμενίτσας!

ΤΡΑΠΕΖΑΚΙ ΚΗΠΟΥ

 Χειροποίητο τραπεζάκι για τον κήπο από βαρέλι κρασιού!

Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν έκτος από το βαρέλι είναι:

*Χοντρές σανίδες 15Χ3,5 cm

*Ξύλα από κέδρο για τα πόδια.

Τα ξύλα αφού αρχικά κάηκαν με το φλόγιστρο στη συνέχεια βάφτηκαν με διάφανο- άχρωμο βερνίκι.

Όμως ένα τραπέζι έτσι μόνο του δεν γίνεται, σκέφτηκα λοιπόν να το κάνω σετ με καθίσματα που να ταιριάζουν στο στυλ του.

Επέλεξα, παλιά, μικρότερα βαρέλια από κρασί για σκαμπό.